Ficha no Contexto de Concordância

Fechar esta Janela
Obra Bluteau, Vocabulario, 1712-28, de Rafael Bluteau (1638-1734).
rebelde. Aquelle, que se levantou contra o seu Principe legitimo. Rebellans, tis. omn. gen. ou Rebellis, is. Masc. & Fem. le, is. Neut. Algüas vezes se poderà usar de Defector com Suetonio, que diz: Revocatis ad poenitentiam defectoribus. In Neron. cap. 43. chama Tit. Liv. a hüa Provincia Rebelde, ou Rebellada. Provincia rebellatrix. Rebellator, is. Masc. se attribue a Tito Livio.§ Rebelde aos Reys. Contumax Regibus. Senec.§ Rebelde, chamaõ os Medicos hüa dôr, ou doença, que naõ obedece aos remedios. Parece que tomàraõ este modo de fallar de Plinio, que diz Rebellant vulnera, fallando em chagas, que em lugar de ir sarando, vão peyorando. Á imitação deste Author, diremos de hüa dor, que he rebelde. Rebellat dolor. Dor rebelde. Contumax dolor. No livro 2. diz Marcial, Contumacissimum dolorem consumit dies,{(Para os Frenesis, ou Manias Rebeldes. Polyanth. Medicin. pag. 685. num. 10.)}{(Se madurão bellamente os encordios Rebeldes. Madeyra, I. part. 36. col. 2.}
Fechar